Малоритское благочиние

Трэцяга снежня 2011г. на першым паверсе тэрапеўтычнага корпуса (дзіцячае аддзяленне) Маларыцкай цэнтральнай раённай бальніцы ва ўрачыстай абстаноўцы была асвечана капліца. На мерапрыемстве тады прысутнічалі шматлікія вернікі, работнікі райбальніцы, а таксама кіраўніцтва раёна.

Капліцу асвеціў Іаан, архіепіскап Брэсцкі і Кобрынскі, у імя іконы Божай Маці “Усецарыца”. Яна мае невялікі памер і абсталявана на царкоўныя грошы. Тут ёсць свой аналой, а на сценах размешчана шмат ікон. Сярод іх – “Тройца”, “Уседзяржыцель”, “Усецарыца”, “Сабор лекараў”, прападобнага Сціліяна Пафлагонскага (абаронца дзяцей), Ксеніі Пецярбургскай, Матроны Маскоўскай, Валянціны Мінскай, свяціцеляў Мікалая, Спірыдона і Нектарыя, Лукі Крымскага (апякун хірургаў), пакутніка Трыфана… Між іншым, адну з ікон, лекара і цудатворцы Панцеляймона, падарыў каплічцы Вячаслаў Гніцій, які тады быў генеральным дырэктарам Брэсцкага РУП “Брэстфармацыя”. Астатнія іконы зроблены па спецыяльным заказе благачыннага цэркваў раёна.

Ваше Высокопреосвященство!

От имени Брестского городского исполнительного комитета и городского Совета депутатов сердечно поздравляем Вас с возведением в сан Архиепископа!

Особую значимость этому важному для всех православных брестчан событию придает тот факт, что возведение в высокий сан свершилось Святейшим Патриархом Кириллом во время Божественной литургии в главном православном храме — Кафедральном Соборном Храме Христа Спасителя. Это поистине высокая оценка Вашей многогранной деятельности на посту управляющего Брестской епархией.

Ваше многолетнее пастырское служение направлено на духовное очищение, воспитание молодежи, укрепление нравственных начал в семье и обществе. Горожане искренне благодарны Вам за любовь, преданность и уважение к людям, за постоянную готовность помощи ближнему. Возглавляемая Вами епархия заметно преобразилась за время Вашего правления, а храмы тысячелетнего Бреста стали не только центрами духовного преображения, но и настоящим украшением нашего древнего города.

Маларыцкі прафесійны ліцэй сельскагаспадарчай вытворчасці цесна супрацоўнічае з Мікалаеўскай царквой г.Маларыта з 2012г. -За гэты час праведзена шмат сумесных мерапрыемстваў, - гаворыць Надзея Дзем’янюк, педагог-арганізатар установы адукацыі. – Аснова супрацоўніцтва - штогадовы план мерапрыемстваў, які зацвярджаецца адміністрацыяй установы адукацыі і Маларыцкім благачыннем. За чатыры гады прайшлі мерапрыемствы, якія пакінулі глыбокі след у душах і сэрцах нашых навучэнцаў, а таму сталі традыцыйнымі. Вядома, сярод іх ёсць і такія, якія зарыентаваны на паглыбленне ведаў па гісторыі хрысціянства і праваслаўя, вывучэнне асноў маральнасці (напрыклад, экскурсіі ў праваслаўныя храмы, прагляд відэафільмаў і правядзенне гадзін зносін на рэлігійныя тэмы). Прысутнасць святара на чарговым савеце прафілактыкі і бацькоўскім сходзе, а таксама сустрэча з выкладчыкамі таксама аказаліся зусім не лішнімі. У духоўнай і маральна-этычнай асвеце асабліва маюць патрэбу сацыяльныя дзеці-сіроты, дзеці з нядобранадзейных і няпоўных сем’яў, падлеткі з дэвіянтнымі паводзінамі, схільнымі да агрэсіўнасці. І супрацоўніцтва з царквой у гэтым плане дае рэальны станоўчы вынік. Яно, безумоўна, дапамагае далучыць навучэнцаў да духоўнага жыцця, адчуць і ўсвядоміць прыналежнасць да грамадства і зразумець сваю сутнасць, карыснасць.

Магчымасць дакрануцца да праваслаўнай духоўнай скарбніцы і культуры прадаставілі жыхарам Маларытчыны сёстры Свята-Елісавецінскага жаночага манастыра з Мінска. На працягу 6 дзён у райцэнтры на пляцоўцы перад ГДК праходзіў фестываль праваслаўнай культуры “Кладзезь”. Яго афіцыйнымі арганізатарамі сталі Брэсцкая епархія, Маларыцкі выканаўчы камітэт, Маларыцкае благачынне.

Духоўная праваслаўная культура – гэта скарбніца, з якой мы многае можам даведацца, узяць для жыцця, для паглыблення сваёй веры. Гэтаму спрыяла і праграма фестывалю. Яна складалася з выставы-кірмашу і духоўна-асветніцкай часткі. Мерапрыемствы, якія праводзіліся, атрымаліся шматпланавымі, насычанымі і змястоўнымі. Яны былі разлічаны як на дарослую, так і на дзіцячую аўдыторыю.

У рабоце фестывалю прынялі ўдзел урачы, псіхолагі, культуролагі, артысты, пісьменнікі, а таксама сёстры манастыра. Цікавасць выклікалі многія праведзеныя праекты, прысвечаныя актуальным праблемам сённяшняга дня. Гутарка “Праўда аб алкагольнай залежнасці” прайшла ў рамках праекта “Агульная справа” з абавязанымі асобамі і вучнямі ліцэя сельскагаспадарчай вытворчасці. У час мерапрыемства гаварылася аб тым, што ў людзей шмат праблем. У многіх сем’ях няма ладу і згоды. Не апошнюю ролю іграе тут алкаголь. Як жыць побач з чалавекам, які пакутуе ад алкагалізму? Як накіраваць яго на правільны шлях? Парады даваў протаіерэй Дзіанісій Пясецкі, кіраўнік каардынацыйнага цэнтра па супрацьдзеянні наркаманіі і алкагазізму БПЦ.

Не менш цікавымі і пазнавальнымі сталі праекты “Медыцына і праваслаўе” (гутарка “Хрысціянскае разуменне хваробы” з медыцынскім персаналам Маларыцкай ЦРБ, бацькамі і работнікамі яслі-сада №6), “Добрае кіно” (прагляд мастасцкіх кінафільмаў “Прытчы”, “Прытчы-2”, дакументальнага фільма “Два Андрэі”, анімацыйнага фільма “Незвычайныя падарожжы Серафімы” ў ліцэі сельскагаспадарчай вытворчасці і ГДК. Усе фільмы з’яўляюцца прызёрамі міжнародных конкурсаў). Увазе вучняў 5-9 класаў устаноў адукацыі горада быў прапанаваны праект “Жывое слова” - гутарка-сустрэча аб шкодзе брыдкаслоўя. Маладыя інваліды і бацькі дзяцей-інвалідаў сталі ўдзельнікамі праекта “Пераадоленне” на базе аддзялення дзённага знаходжання для інвалідаў Маларыцкага тэрытарыяльнага цэнтра сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва. Падчас яго ішла гутарка на тэму: “Як знайсці сэнс у пакутах”.

8 ИЮЛЯ 2016 года, день памяти Луковской иконы Божией Матери, в приходе храма Луковской иконы Божией Матери состоялись праздничные богослужения.

По уже доброй традиции праздник начался крестным ходом, который начался накануне торжества от Свято-Николаевской церкви г.Малориты и прошел через села Малоритского благочиния Ляховцы и Мокраны.

Общая продолжительность крестного хода составила около 27 километров.

По прибытию в церковь аг.Лукова состоялось праздничное всенощное бдение, после его окончания - освящение воды. Затем, в 23.30, крестный ход продолжил свой путь через деревню на полуостров Луковского озера к месту явления Богородицы. Принять участие в нем приехало немало паломников Малоритчыны, Брестчины.

В полночь началась ранняя божественная литургия собором духовенства Малоритчины, которое возглавил благочинный малоритского благочиния прот.Виктор Полетило. На ней присутствовало около 200 паломников. Верующие молились на улице, так как небольшая церковь не могла вместить всех присутствующих.

Утром 8 июля в 8.00 в храме в честь Луковской иконы Божией Матери в аг.Луково был отслужен водосвятный молебен, после него - поздняя Божественная литургия собором духовенства благочиния, возглавлял богослужение прот. Николай Кудласевич.

По окончании литургии состоялся еще один крестный ход к месту явления Божией Матери, который сопровождался чтением Акафиста.

Фото по теме:

⃰ ⃰ ⃰

Участники крестного хода выражают благодарность жителям деревень Ляховцы, Мокраны, Ужова за теплую встречу.

19 июня 2016 года, в День Святой Троицы, в Хотиславском Преображенском приходе Малоритского благочиния прошло уже традиционное чествование семейных пар, отмечающих юбилейные даты совместного проживания в браке. Такими в этом году стали две семьи, которые отмечают 50-летние юбилеи – золотые свадьбы. Это семейные пары Ивана Михайловича и Дарьи Васильевны Мирчук из с. Хотислав и Андрея Павловича и Веры Андреевны Савчук из д. Мельники.

В одном из поздравительных адресов юбилярам говорилось: «Неважно, каким цветом драгоценного металла или камня отмечается Ваш замечательный праздник, а прекрасно то, что все эти годы (вот уже полвека, а по современным меркам – это большой временной отрезок) Вы вместе».

В дар от настоятеля прихода, сестричества милосердия, православного братства и СПК «Хотиславский» юбиляры получили памятные подарки и цветы.

Также в праздничный день на Хотиславском приходе состоялся очередной выпуск Воскресной школы. Настоятель Преображенского храма митрофорный протоиерей Пётр Пешко вручил пятерым учащимся свидетельства об окончании Воскресной школы.

С учащимися на протяжении всего периода обучения занималась замечательный педагог Татьяна Григорьевна Пищик. Духовно окормлял учеников отец Пётр, он же и руководил комиссией по приему экзаменов у выпускников.

Выпускники поблагодарили наставников за их труд, пожелали им крепкого здоровья и крепости духовной на ниве воспитания подрастающего поколения.

У Нядзельнай школе пры Мікалаеўскай царкве г.Маларыта завяршыўся навучальны год. З гэтай нагоды тут прайшла выпускная лінейка. На яе з кветкамі прыйшлі вучні, іх бацькі, бабулі і дзядулі, а таксама выкладчыкі Нядзельнай школы.

Протаіерэй Віктар Паляціла, настаяцель Мікалаеўскай царквы райцэнтра, благачынны цэркваў Маларыцкага раёна, усіх прысутных сардэчна павіншаваў з заканчэннем навучальнага года, пажадаў быць сумленнымі, настойлівымі, каб па жыцці побач крок у крок заўсёды ішла вера ў Бога. Затым настаяцель урачыста ўручыў выпускнікам пасведчанні аб заканчэнні вучобы ў Нядзельнай школе. Акрамя таго, лепшыя вучні па выніках года з яго рук атрымалі пісьмы-падзякі за старанне і добрую вучобу, удзел у царкоўным жыцці прыхода.

-У 2015/2016 навучальным годзе нашу школу наведвала 160 чалавек ва ўзросце ад 7 да 14 гадоў, — кажа Ірына Андрайчук, выкладчыца, загадчыца Нядзельнай школы. – Заняткі былі арганізаваны ў 8 групах. Навучанне вялі вопытныя выкладчыкі. Заняткі праводзідзіся раз на тыдзень пасля заканчэння позняй бажэственнай літургіі.

22 мая споўнілася 5 гадоў як у Мікалаеўскім храме райцэнтра протаіерэй Віктар Паляціла, благачынны цэркваў Маларыцкага раёна, адслужыў сваю першую службу на новым месцы.

З 19 мая 2011г. згодна з указам Іаана, епіскапа Брэсцкага і Кобрынскага, настаяцелем Мікалаеўскай царквы г.Маларыты і благачынным раёна назначаны іерэй Віктар Паляціла (У маі 2014г. узведзены ў сан проотаіерэя).

Бацюшка Віктар разам з матушкай Валянцінай (рэгент, закончыла рэгенцкае аддзяленне Мінскай духоўнай семінарыі) выхоўваюць сыноў Іаана, Мікалая і дачку Ксенію.

-У кожнага чалавека ёсць свая непаўторная жыццёвая сцежка і свой, непадобны да іншых, шлях да Бога, - гаворыць святар. - Гэты шлях пракладваецца не без Яго святой дапамогі. А тое, якім чынам і праз каго Усявышні пракладае найбольш спрыяльныя ўмовы для нашага выратавання, - гэта пытанне другараднай важнасці, хоць і немалаважнае. -Айцец Віктар, што ў Вашым жыцці значаць 5 гадоў, адданых служэнню Богу ў Маларыце?

-Гэта 5 гадоў набыцця духоўнага вопыту праз пэўныя падзенні, паражэнні і перамогі… Гэта на 5 гадоў бліжэй да сустрэчы з Творцам для справаздачы за сваё жыццё. Гэта, безумоўна, 5 гадоў служэння на новай ніве настаяцеля і благачыннага. За гэты час нешта зроблена, штосьці засталося толькі ў планах. Дзякуй Богу, ідзе будаўніцтва новага храма ў горадзе ў гонар Маларыцкага абраза Божай Маці. Гэта – самае радаснае. А разам з гэтым, спадзяюся, ідзе духоўнае абнаўленне і жыхароў нашага райцэнтра.

-Жывяце ў Кобрыне, ездзіце на ўсе богаслужэнні ў Маларыту. Нялёгка ж гэта…

-Наконт таго, што даводзіцца ездзіць з Кобрына… Пакуль такое благаславенне епіскапа. Пабудуем новы храм, тады будзем уладковаць і ўласны побыт. А пакуль за дарогу можна, напрыклад, палюбавацца на нашу цудоўную прыроду, многае асэнсаваць, узважыць, прыняць правільныя рашэнніў тым ці іншым пытанні, нешта спланаваць. Атрымліваецца (смяецца) як у казцы пра Папялушку: “Вы за дарогу, напэўна, стаміліся?” – “Не, я за дарогу толькі адпачыла!”

-Айцец Віктар, як Вы ацэньваеце сябе як святара?

-Усё, што робіць святар, бачаць прыхаджанне і даюць ацэнку яго служэння. Таму неабходна спытаць у іх, каб далі адказ на гэтае пытанне.

Приходской праздник в с.Ляховцы, 28-я годовщина возобновления богослужений в храме Рождества Пресвятой Богородицы. День памяти св. равноапостольных Кирилла и Мефодия.